Һээрхэн абгай

1   Һээрхэн абгай һээр малаан үхэртэй байгаа. Тэрэ һээр малаан үхэрөө гурбая елдэ шахаахиим. Гурбан елдэ шахаад алаад, мяхайн шанаад эдьхэдээ, нэгэ хабһайн баржа ядаа. Нэгэ хабһайн баржа ядаһамээрээ, эдьхэ хүү бэдрээ. Эдьхэ хүү бэдэрээд ябхадан, хирээ золголдоо.

— Хирээ, хирээ, юу эдьхэш? — гэжэ һурба.

— Үрөөһэн нюдэ тоншохоб, — гээ. Тиихэдэн:

— Эдьхүүтэй, уухуутай, шамаяа алдаг, — гээд һээрхэн абгай саашаа арляа. Тиигээд саашаа ябхадан, саазгай золголдоо.

— Саазгай*, саазгай, юу эдьхэш? — гээ.

— Һарьхинсаги һабьдаһа тоншохааламби даа, — гээ саазгайн.

Тиихэдэн:

2  — Шамаяаши алда, эдьхүүтэй, уухуутай, — гээд һээрхэн абгай саашаа арляа. Саашаа ябжа ябхадан, долоон толгойтой мангадхай золголдоо.

— Мангадхай, мангадхай, юу эдьхэш? — гэжэ Һээрхэн абгай hypaa.

— Юушии эдьхэб, щамтайе хуушии эдьхэб, — гээ.

Теэд долоон толгойтой мангадхаяа үхэрөө мяха эдюулхэеэ асараа. Мангадхайн турайн үүдөөр бахтхой байгаа. Долоон толгой­той мангадхаяа һээрхэн абгай тура дээрээ гаргаад, үүдээрээ һээр малаан үхэрөө мяха дээшэиь хаяад үгэнэ-үгэнэ… Мангадхай үхэриин мяха хуу эдеэд, садаагой байшаба. "Һээр малаан үхэрышни мяханда садаагойб, шамайе эдихэмни", — гээд һээрхэн абгайе мангадхай мэшээгтээ хээд гэртээ абаадаа.

3  Мэшээгтэ хээд үргэлөөд гэртээ абаадаад, долоон толгойтой мангадхай һээрхэн абгайе мэшээгтэйень үрхидөө баряад үлгэшхөө. Үрхидөө үлгэшхөөд, мангадхай өөрөө аганхаяа арляа. Арлихадаа, долоон хүбүүндээ хэлээ: "Минин агнууриһаан ерхэдэ һээрхэн абгайе алаад, мяхалаад, мяхайн шанаад байгаарайгты", — гэжэ Долоон толгойтой мангадхайн арлиһан хойнон һээрхэн абгай хүбүүдтэн хэлээ: "Намаяа табиидтаа, би танлаа яһала һайхан наадхай* хэжэ үхэб, яһала һайхымай хэжэ үхэб", — гэжэ байгаад тэдээнээ һүхёогөө. Тиихэдэнь мангадхайн хүбүүшын һээрхэн абгайе мэшээг сооһон гаргаа. Гарагхалээрэн, һээрхэн абгай мангадхайн долоон хүбүүшын алаад, долоон хотодон шуһайн шудхаад, нүхэ малтаад, тэрэ нүхэн соо хотодо шудхуулһан шуһашын хээ.

4   Теэд Һээрхэн абгай мангадхайн долоон хүбүүни мяхайн хуу шанаад, мяхандан зүүшэ хадхаад, галын үнэһэн соо үндэгэши булаад орхёо. Долоон хүбүүниин толгойшыи зэргэлүүлээд орон дээрэн хэбтүүлээд, унтажа хэбтэһэн адляар хүнжэлээрэнь хушаад орхёо.

Долоон толгойтой мангадхай агнууриһаа ерээд, гэр соогуураа хараашалаад: "Хүбүүдни, һайн даа, Һээрхэн абгайяа алаад, мяхайн шанаад бэлдээд байнат", — гэбэ. Тииһэмээрээ мяхаа абаад эдеэд, зүүндэ хахаа. Зүүндэ хахаадтьхолоороо: "Ээ, галдаа хаяагойхолоороо хахануубби", — гээд мангадхай мяхаа галдаа хаяад, галаа хутагхалээрээ үнэһэн соо булаатай үндэгэн балараад, хоёр нюдэ руун ороо.

5  "Ээ, хүбүүдээ һэрүүлээгүй гансаараа мяхаа эдьхэдээ иигээб, хүбүүдээ һэрүүлхэмни", — гээд мангадхай хүбүүдээ һэрүүлхэдэнь, долоон толгойн мухаряад унашоо. "Ээ, энэ Һээрхэн абганһаан болоохиим", — гэһэмээрээ долоон тодгойтой мангадхай дуудана:

— Һээрхэн абгай, хаанамш? — гээ.

— Газааб, — гэнэ Һээрхэн абгай.

— Һээрхэн абгай, хаанамш? — гэжэ мангадхай дахин дуудна.

— Осооб, — гэнэ Һээрхэн абгай.

Мангадхайн осоо орходон, "газааб" гэнэ. Газаа гархадан, "осооб" гэнэ.

6   Тииһэмээрээ Һээрхэн абгай нүхэн сооһон долоон хүбүүнэйн долоон хототой шуһайн абаад, тохоногтоо үлгөөд харайгаа. Харайгаа-харайгаа Һээрхэн абгай, хара далай дээгүүр харайгаа. Хара далай дээгүүр мангадхай Һээрхэн абгайн хойноһоон үлдөөд харагаа. Харайгаад хүсэхэ бартан, Һээрхэн абгай нэгэ хүбүүнэйн хото­той шуһайн хаяад үгөө. "Хүбүүдөө шуһа иижэ орхихойб, долёохом", — гэһэмрээрээ хэлеэрээ долёогоод, мангадхай хэлеэ мүльһэндэ няалгуулаа. Хэлеэ няалгуулһамээрээ: "Хэлен мүльһэн хоёри забһараар, Һээрхэн абгай, сабшии!" — гэнэ мангадхай. Сабшахаяа ошоһонбрээрээ, Һээрхэн абгай мангадхайн нэгэ толгойен сабшаа.

7  Тииһэмрээрээ Иээрхэн абгай саашаа мүльһэн дээгүүрээ харай­гаа.' Baha харайгаад, мангадхайн хүсэхэ болохолоорон, хоёртьхи хүбүүнэйн хототой шуһа хаяад угвв. "Хүбүүнөө шуһа долёогоогой иижэ мүльһэн дээрэ орхихойб", — гэһэмрээрээ мангадхай 6aha долёогоод, хоёртьхи хэлеэ мүльһэндэ няагаа. Няалгаад, мангадхай дуу табина: "Хэли мүльһэн хоёри забһараар сабшии, Һээрхэн абгай!' — гэжэ.

Һээрхэн абгай харайжа ерэһэмрээрээ сабшахадаа, мангадхайн үшөө нэгэ толгойен сабшаад унагаагаадтиба. Теэд Нээрхэн абгай мангадхайн хоёртьхи толгойеын һалгаагаа, Хоёртьхи толгойеын сабшаад унагаахалээрэн, мангадхай Һээрхэн абгайе баһа үлдөөд харайгаа.

8  Харайгаад хүсэхэ болохолоорон, Һээрхэн абгай мангадхайн гурбатьхи хүбүүнэйн хототой шуһа хаяад үгөө. "Хүбүүнөө шуһа долёогоогой мүльһэн дээрэ орхихойб", — гээд шуһайн долёогоод, мангадхай гурбатьхи хэлеэ няаглаа. "Хэли мүльһэн хоери забһараар, Һээрхэн абгай, сабшии!” — гэнэ мангадхай. Тииһэмрээрээ Һээрхэн абгай харайжа ерээд, гурбатьхи толгойеын сабшаад унагаагаа. Теэд баһа саашаа Һээрхэн абгай харайгаа. Баһа саашаа харайгаад, мангад-хайда хүсэгдэхэ болохолоороо, дурбэтьхи хүбүүнэйн хототой шуһа хаяад үгөө "Хүбүүнөө шyha долёогоогой юунш боло орхихойб", — гэһэмрээрээ долёогоод, мангадхай дурбэтыги хэлеэ няагаа.

Дурбэтьхи хэлеэ няалгаЬамээрээ мангадхай баһа: "Хэлин мүльһэн хоёри забһараар, Һээрхэн абгай, сабшии!' — гэнэ. Тиихэлээрэн 6aha Һээрхэн абгай харайжа ерэһэмрээрээ, мангадхайн дүрбэтьхи толгойеын сабшаад унагаагаа.

9   Сабшажа унагаагаад, Һээрхэн абгай баһа саашаа харайгаа. Харайгаа-харайгаа, мангадхайда хүсэгдэхэ болохолоороо, табатьхи хүбүүнэйнь хототой шyha хаяад үгөө. "Хүбүүнөө шуһа долёогоогой орхихойб", — гэһэмрээрээ долёогоод, мангадхай табатьхи хэлеэ мүльһэндэ няалгаа. Табатьхи хэлеэ мүльһэндэ няалгаһамээрээ: "Хэлин мүльһэн хоёри забһараар, Һээрхэн абгай, сабшии!" — гэжэ мангадхай дуу табина.

10   Тиихэдэн Һээрхэн абгай харайжа ерээд, мангадхайн табатьхи толгойеын сабшаад унагааба. Тииһэмрээрээ саашаа харайна-харайна. Харайжа ябаад мангадхайда хүсэгдэхэ бартаа ергоотьхо* хүбүүнэйн хототой шyha хаяад үхэдэн, баһа хэлеэ, ёргоотьхи хэлеэ мүльһэндэ няалгашхаба. Тиигээд дуу табина: "Хэлин мүльһэн хоёри забһараар, Һээрхэн абгай, сабшии!' — гэжэ. Баһа Һээрхэн абгай харайжа ерэһэмээрээ, мангадхайн ёргоотьхи толгойен саб­шаад унагаагаа. Тииһэмрээрээ Һээрхэн абгай саашаа баһа харайгаа. Харайгаа-харайгаа…

11   Харайжа мангадхайда хүсэгдэхэ болходоо, долоотьхи хүбүүнэйн хототой шуһа хаяжа үгөө. "Хүбүүнөө   шуһа   иижэ   орхихойб", — гээд мангадхай тэрэ мүльһөө долёогоо. Долёогоод, мангадхай баһа хэлеэ мүльһэндэ няалгаа. Хэлеэ няалгаһамээрээ: "Хэ­лин мүльһэн хоёри хоорондуур сабшии!" — гэбэ макгадхай. Тиихэлээрэн тэрэ Һээрхэн абгайн харайжа ерээд, мангадхайн долоотьхо толгойеын сабшаад унагаашхаба. Тииһэмрээрээ теэд Һээрхэн аб­гай мангадхайн алаад, зөөриин доло* эдеэд һалаа.

Старик Хэрхэн

1  У старика Хэрхэна - Хэрхэн-абгая был пестрый бык. Откормил он этого быка за три года и забил. Сварил мясо, но не может одно ребрышко доесть. Не смог съесть одно ребрышко и пошел искать, кто бы помог это мясо доесть. Идет он, идет, встречается ворона:

- Ворона, ворона, что ты можешь съесть? - спрашивает [Хэрхэн-абгай].

- Глаз один поклюю.

- Не едок ты - сказал он и пошел дальше. Шел он, шел и встретил сороку:

- Сорока, сорока, что ты сможешь съесть?

- Содержимое желудка поклюю, - сказала сорока.

2  - Не едок ты, - сказал Хэрхэн-абгай и пошел дальше. Идет он дальше, идет, и встречается семиголовый мангадхай.

- Мангадхай, мангадхай, что ты можешь съесть? - спрашивает Хэрхэн-абгай.

- Все могу съесть, даже и тебя заодно, - ответил он. [Хэрхэн-абгай] привел домой семиголового мангадхая, чтобы накормить его мясом своего быка. Мангадхай не может пролезть в дверь. Тогда Хэрхэн-абгай завел его на крышу и через дверь бросает ему наверх мясо своего пестрого быка. Бросает, бросает. Мангадхай съел все мясо - не наелся. "Съел я мясо твоего пестрого быка и не наелся, теперь съем тебя", - сказал мангадхай, затолкал Хэрхэн-абгая в мешок и унес домой.

3  Добрался до дома семиголовый мангадхай и в том же мешке повесил Хэрхэн-абгая к дымовому отверстию. Мангадхай собрался на охоту и наказывает семерым своим сыновьям: "К моему приходу разделайте Хэрхэн-абгая да сварите его мясо".

Когда семиголовый мангадхай ушел, Хэрхэн-абгай стал просить его сыновей, уговаривать: "Развяжите меня, я вам очень красивые игрушки сделаю, очень красивые [вещи] сделаю". Тогда дети мангадхая выпустили Хэрхэн-абгая из мешка. Как только выпустили, он сразу убил семерых сыновей мангадхая. Семь их желудков наполнил кровью, вырыл яму и положил их туда.

4  Сварил Хэрхэн-абгай их мясо и воткнул туда иголки. В золу зарыл яички. Головы семерых сыновей мангадхая уложил рядами в постель и укрыл одеялом, будто они спят.

Вернулся с охоты семиголовый мангадхай, оглядел свой дом и говорит: "Спасибо, детки, разделали Хэрхэн-абгая да сварили его мясо". Стал есть мясо - иголки застряли в горле. "Э-э, не поделился с огнем, потому и в горле застревает [102]", - сказал мангадхай и бросил кусочки мяса в огонь. Стал разгребать огонь - яички, засыпанные золой, лопнули и прямо в оба глаза угодили.

5  "Э-э, сыновей своих не разбудил, стал есть один, потому так и получается", - сказал мангадхай и стал будить детей. Покатились их головы. "Э-э, Хэрхэн-абгай тут виноват", - сказал семиголовый мангадхай и стал звать его.

- Хэрхэн-абгай, где ты?

- На улице! - отвечает Хэрхэн-абгай.

- Хэрхэн-абгай, где ты? - спрашивает опять мангадхай.

- Дома, - говорит Хэрхэн-абгай.

Заходит мангадхай в дом - "Я на улице", - отзывается тот. Выходит мангадхай на улицу - "Я дома", - говорит Хэрхэн-абгай.

6  В это время Хэрхэн-абгай достал зарытые в яме желудки семерых сыновей мангадхая, наполненные кровью, и побежал. Бежит, бежит Хэрхэн-абгай по [льду] черного моря. Мангадхай за ним гонится. Вот-вот он его нагонит. Тогда Хэрхэн-абгай бросил желудок, наполненный кровью одного из его сыновей. "Кровь своих сыновей [на льду] так не оставлю, слижу [ее]" - сказал мангадхай, лизнул - и язык его примерз ко льду. "Хэрхэн-абгай, руби между льдом и языком!" - кричитмангадхай.

Хэрхэн-абгай отрубил мангадхаю одну голову и побежал дальше.

7  Опять нагоняет его мангадхай. Тогда Хэрхэн-абгай бросил желудок с кровью второго сына. "Сыновью кровь на льду так не оставлю, слижу", - сказал мангадхай, лизнул ее, и второй язык примерз. "Хэрхэн-абгай, руби между языком и льдом!" - кричит мангадхай. Хэрхэн-абгай подбежал и вторую голову мангадхаю отрубил.

8  Опять мангадхай погнался за ним, нагоняет его. Хэрхэн-абгай бросил желудок с кровью третьего сына. "Сыновью кровь на льду так не оставлю, слижу", - сказал мангадхай и стал слизывать. Третий язык примерз ко льду. "Хэрхэн-абгай, руби между языком и льдом!" - кричит мангадхай. Подбежал Хэрхэн-абгай, третью голову ему отрубил.

Бежит он дальше, мангадхай гонится за ним. Вот-вот догонит. Тогда [Хэрхэн-абгай] бросает желудок с кровью четвертого сына. "Ни за что так не оставлю кровь своего сына, слижу", - сказал мангадхай и стал лизать кровь. Четвертый языкмангадхая примерз ко льду. Хэрхэн-абгай отрубил четвертую голову и побежал дальше.

9  Бежал, бежал, мангадхай стал его догонять. Тогда [Хэрхэн-абгай] бросил желудок пятого сына с кровью. "Сыновью кровь так не оставлю, слижу", - сказал мангадхай, слизывая кровь. Пятый язык приморозил. "Между льдом и языком руби, Хэрхэн-абгай!" - кричит мангадхай. Хэрхэн-абгай пятую голову мангадхаю отрубил и побежал дальше.

10  Бежал он, бежал. Когда мангадхай стал нагонять, [Хэрхэн-абгай] бросил желудок с кровью шестого сына. Опять мангадхай лизнул, шестой язык примерз ко льду. "Хэрхэн-абгай, руби между языком и льдом!" - кричит мангадхай. Хэрхэн-абгай шестую голову ему отрубил и побежал дальше.

11  Бежал он, бежал. Когда мангадхай стал нагонять, бросил желудок с кровью седьмого сына. "Сыновью кровь так не оставлю", - сказал мангадхай, лизнул ее, и опять язык примерз ко льду. "Хэрхэн-абгай, руби между языком и льдом!" - кричит мангадхай. Подбежал Хэрхэн-абгай, седьмую голову ему отрубил.

Так Хэрхэн-абгай расправился с мангадхаем и завладел всем его добром [103].

Поделиться —
На нашем сайте собрана большая коллекция сказок на разных языках.

Проект “Байкальские сказки” создан в 2015 году для детей и их родителей, которые любят и читают сказки!

При копировании материалов ссылка на источник обязательна.

Мобильная версия

Яндекс.Метрика